به گزارش مشرق، طبق مهلت قانونی در نظر گرفته شده، کسانیکه موفق به اخذ این موافقت اصولی شده‌اند، شش ماه فرصت برای مذاکره با اپراتورهای موبایل کشور جهت اخذ موافقت عمده فروشی خدمات آنها را دارند.
در حال حاضر برخی دارندگان موافقت اصولی توانسته‌اند نظر اپراتورهای موبایل را برای همکاری و شراکت در این حوزه جلب کنند.
عملا افزایش شدید رقابت میان اپراتورهای تلفن همراه (MNOs) و اشباع بازار مصرف کنندگان در سال‌های اخیر، سبب شده صاحبان صنعت مخابرات به دنبال جایگزینی مناسب برای جذب بیشتر مشتریان و ارائه خدمات متنوع به آنها باشند که منجر به افزایش سهم بازار برای آنها و کسب درآمد شود.
به این منظور اغلب کشورهای دنیا به ویژه کشورهای صنعتی و پیشرفته، اپراتورهای مجازی تلفن همراه (MVNOs) را به عنوان روشی مناسب برای بهبود خدمات ارتباطی و همچنین یک استراتژی عمده فروشی خدمات مخابراتی در نظر گرفته‌اند.
اپراتور مجازی تلفن همراه، با ایجاد فرصت‌های جدید در بازارهای کوچک و خاص (niche market) و با ارائه سرویس‌های متنوع و جذاب، رضایت مشترکان را دو چندان می‌نماید و این خود، سبب افزایش ترافیک اپراتورهای میزبان و سودآوری برای آنها می‌شود.
در حالیکه اپراتورهای مجازی تلفن همراه در کشور ما به دو دسته Light یا نوع دوم وFull یا نوع اول تقسیم شده‌اند و تفاوت آنها در داشتن تمامی اجزای شبکه اپراتور موبایل بعد از بخش دسترسی است، اما تقسیم‌بندی مدل کسب‌وکاری آنها در دنیا به شرح زیر است:
Branded Reseller: این مدل عملیاتی حکم نماینده فروش اپراتور موبایل (MNO) را دارد و عملا هیچ اختیاری در حوزه اپراتوری ندارد.
این مدل بیزینس هیچ کنترلی روی نرخ فروش خدمات خرده فروشی خود ندارد. معمولا کسانیکه این مدل را برای کسب‌وکار خود در نظر می‌گیرند، قبل از شروع فعالیت در زمینه حاشیه سود با اپراتور اصلی به توافق می‌رسند.درآمدهای مربوط به اینترکانکشن (اتصال متقابل بین اپراتوری) مستقیما به حساب اپراتور اصلی واریز می‌شود.
Service Provider: حکم همان Light MVNOها را دارند و می‌توانند نرخ فروش خدمات را خودشان تعیین کنند. البته این نرخ شامل خدمات داخلی می‌شود و در زمینه سرویس‌های بین‌المللی و حتی مشترکان خارجی قادر به تصویب نرخ نیستند.
Full MVNO: بالاترین زنجیره کسب‌وکاری اپراتورهای مجازی و یک پله پایین‌تر از اپراتورهای موبایل هستند.
این مدل بیزینس نه تنها قادر به انتخاب و وضع نرخ خدمات برای کلیه ارتباطات داخلی و خارجی است بلکه درآمدهای اینترکانکشن نیز برای خودش (MVNO) خواهد بود.
این مدل تجاری براساس قراردادی که با اپراتورهای اصلی می‌بندند، نرخ مشخصی را بابت هر دقیقه ارائه خدمات به MNO می‌پردازند.
شمای کلی فعالیت این کمپانی‌ها بر بستر شبکه اپراتورهای موبایل، به شرح جدول زیر است:
در حال حاضر برخی دارندگان موافقت اصولی توانسته‌اند نظر اپراتورهای موبایل را برای همکاری و شراکت در این حوزه جلب کنند.
عملا افزایش شدید رقابت میان اپراتورهای تلفن همراه (MNOs) و اشباع بازار مصرف کنندگان در سال‌های اخیر، سبب شده صاحبان صنعت مخابرات به دنبال جایگزینی مناسب برای جذب بیشتر مشتریان و ارائه خدمات متنوع به آنها باشند که منجر به افزایش سهم بازار برای آنها و کسب درآمد شود.
به این منظور اغلب کشورهای دنیا به ویژه کشورهای صنعتی و پیشرفته، اپراتورهای مجازی تلفن همراه (MVNOs) را به عنوان روشی مناسب برای بهبود خدمات ارتباطی و همچنین یک استراتژی عمده فروشی خدمات مخابراتی در نظر گرفته‌اند.
اپراتور مجازی تلفن همراه، با ایجاد فرصت‌های جدید در بازارهای کوچک و خاص (niche market) و با ارائه سرویس‌های متنوع و جذاب، رضایت مشترکان را دو چندان می‌نماید و این خود، سبب افزایش ترافیک اپراتورهای میزبان و سودآوری برای آنها می‌شود.
در حالیکه اپراتورهای مجازی تلفن همراه در کشور ما به دو دسته Light یا نوع دوم وFull یا نوع اول تقسیم شده‌اند و تفاوت آنها در داشتن تمامی اجزای شبکه اپراتور موبایل بعد از بخش دسترسی است، اما تقسیم‌بندی مدل کسب‌وکاری آنها در دنیا به شرح زیر است:
Branded Reseller: این مدل عملیاتی حکم نماینده فروش اپراتور موبایل (MNO) را دارد و عملا هیچ اختیاری در حوزه اپراتوری ندارد.
این مدل بیزینس هیچ کنترلی روی نرخ فروش خدمات خرده فروشی خود ندارد. معمولا کسانیکه این مدل را برای کسب‌وکار خود در نظر می‌گیرند، قبل از شروع فعالیت در زمینه حاشیه سود با اپراتور اصلی به توافق می‌رسند.درآمدهای مربوط به اینترکانکشن (اتصال متقابل بین اپراتوری) مستقیما به حساب اپراتور اصلی واریز می‌شود.
Service Provider: حکم همان Light MVNOها را دارند و می‌توانند نرخ فروش خدمات را خودشان تعیین کنند. البته این نرخ شامل خدمات داخلی می‌شود و در زمینه سرویس‌های بین‌المللی و حتی مشترکان خارجی قادر به تصویب نرخ نیستند.
Full MVNO: بالاترین زنجیره کسب‌وکاری اپراتورهای مجازی و یک پله پایین‌تر از اپراتورهای موبایل هستند.
این مدل بیزینس نه تنها قادر به انتخاب و وضع نرخ خدمات برای کلیه ارتباطات داخلی و خارجی است بلکه درآمدهای اینترکانکشن نیز برای خودش (MVNO) خواهد بود.
این مدل تجاری براساس قراردادی که با اپراتورهای اصلی می‌بندند، نرخ مشخصی را بابت هر دقیقه ارائه خدمات به MNO می‌پردازند.
شمای کلی فعالیت این کمپانی‌ها بر بستر شبکه اپراتورهای موبایل، به شرح جدول زیر است:
